رمزارزها، به عنوان طبقه جدیدی از دارایی‌ها، فرصت‌هایی را برای سرمایه‌گذاران عرضه می‌دهند که به ویژه در محیطی با تورم بالا جذابیت دارد. برآوردها حاکی از آن است که تقاضای سرمایه‌گذاران حقوقی برای ورود به بازار رمزارزها به واسطه صندوق‌های سرمایه‌گذاری مبتنی بر بیت‌کوین (ETF) در بورس، حدود ۳۰ همت (واحد مالی ایران) تخمین زده می‌شود.
مبین سوسن‌آبادی، مدیر استراتژی سبدگردان گروه مالی فیروزه، تأکید می‌کند که تقاضا برای دارایی‌های دلاری در ایران بالا است و به طور خاص، بازار صندوق‌های طلا که اخیراً به ارزش بیش از ۶۰ همت رسیده، این موضوع را تأیید می‌کند.
محمد لطیفی، مدیر ارشد بازاریابی شرکت مشاور سرمایه‌گذاری ترنج، به اعتماد به عنوان یکی از موانع ورود شرکت‌ها به بازار رمزارزها اشاره کرد و پیشنهاد می‌دهد که بورس می‌تواند به عنوان یک نهاد قانونی برای تسهیل این سرمایه‌گذاری‌ها عمل کند.
لطیفی می‌افزاید که حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد از سرمایه‌های موجود در صندوق‌های درآمد ثابت، متعلق به سرمایه‌گذاران حقوقی است که این میزان به حدود ۴۵۰ همت می‌رسد. با اختصاص ۵ تا ده درصد از پورتفوی این سرمایه‌گذاران به رمزارزها، می‌توان انتظار داشت که بخش قابل توجهی از این سرمایه‌ها وارد بازار رمزارز شود.
در سطح بین‌المللی، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که ۷۰ درصد از شرکت‌های حقوقی به دنبال سرمایه‌گذاری در این حوزه هستند و پیش‌بینی می‌شود که سهم رمزارزها در پورتفوی آن‌ها تا سال ۲۰۲۷ به بیش از ۷ درصد برسد.
در ایران، شرکت‌ها می‌توانند دارایی‌هایی مانند طلا را به صورت شخصی نگهداری کنند، اما چالش‌های مربوط به کارمزد معاملات، نگهداری و امنیت، حسابداری و شناسایی مطرح است. به همین دلیل، سرمایه‌گذاری در دارایی‌های کریپتویی معمولاً از طریق صندوق‌های کریپتویی انجام می‌شود که برای شرکت‌های حقوقی مناسب است.
