در همایش “تأمین مالی تولید؛ از بنگاه‌داری تا بنگاه‌سازی”، محمدرضا فرزین تصویری دوگانه از چالش‌ها و چشم‌انداز نظام بانکی ترسیم کرد. از یک سو، هدف‌گذاری جسورانه برای رشد ۸ درصدی و از سوی دیگر، واقعیت تلخ کفایت سرمایه منفی در نظام بانکی.
رشد ۸ درصدی یک هدف است، اما بدون اصلاح نظام بانکی دست‌نیافتنی خواهد بود،
این جمله کلیدی فرزین نشان می‌دهد که مسیر توسعه از دروازه اصلاح نظام بانکی می‌گذرد.
واقعیت‌های تلخ نظام بانکی
“استاندارد جهانی می‌گوید کفایت سرمایه باید ۸ درصد باشد، اما ما به منفی یک درصد رسیده‌ایم،” فرزین با این جمله پرده از واقعیتی برداشت که نمی‌توان بیش از این آن را پنهان کرد.
اعداد نگران‌کننده
- ۱۴ بانک با زیان انباشته
- ۴۵۰ همت اضافه برداشت از بانک مرکزی
- ۷۰۰ همت کمبود در بخش خصوصی
- ۴۷۰ همت زیان انباشته در کل شبکه
برنامه اصلاحی بانک مرکزی
- اقدامات فوری:
- درخواست تزریق سرمایه از سهامداران
- تعیین تکلیف بدهی‌های دولتی
- بازنگری در تسهیلات تکلیفی
- تحول ساختاری:
- تقسیم‌بندی جدید به ۷ گروه تخصصی
- تأسیس بانک توسعه‌ای
- حذف تدریجی بنگاه‌داری
مهلت پنج ساله
“ما راه بازگشتی نداریم،” فرزین می‌گوید. “بانک‌ها یا باید در این مدت خود را اصلاح کنند، یا با عواقب آن روبرو شوند.”
نقشه راه آینده
- اجرای دقیق قانون جدید بانک مرکزی
- تقویت نظارت‌های سیستمی
- افزایش سرمایه تدریجی بانک‌ها
- اصلاح مدل کسب و کار بانکی
دیدگاه کارشناسان
متخصصان بانکی معتقدند برنامه اصلاحی فرزین جسورانه اما ضروری است. یک کارشناس ارشد بانکی می‌گوید: “این شاید آخرین فرصت برای نجات نظام بانکی باشد.”
“نظام بانکی در نقطه عطف تاریخی خود قرار دارد؛ یا باید مسیر اصلاح را با جدیت طی کند، یا با چالش‌های جدی‌تری روبرو خواهد شد.”
