پایان کار کوچک‌ترین واحد پولی آمریکا؛ ضرب پنی متوقف می‌شود

ایالات متحده به ضرب سکه‌های یک سنتی، معروف به “پنی”، پایان می‌دهد. این تصمیم به دستور دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، اتخاذ شده و اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری، موظف به اجرای آن است. ترامپ این خبر را از طریق حساب خود در شبکه اجتماعی تروث سوشال اعلام کرد.

هزینه بالای تولید؛ دلیل حذف پنی

بر اساس گزارش ضراب‌خانه ایالات متحده، در سال گذشته بیش از سه میلیارد سکه یک سنتی تولید شد که حدود ۸۵.۳ میلیون دلار زیان به همراه داشت. با وجود اینکه پنی در تراکنش‌های روزمره استفاده چندانی ندارد، بیش از نیمی از کل سکه‌های ضرب‌شده در کشور را تشکیل می‌دهد.

در حال حاضر، حدود ۲۵۰ میلیارد سکه یک سنتی در گردش است، یعنی به‌طور میانگین هر آمریکایی حدود ۷۰۰ عدد از این سکه دارد.

ترامپ: “اتلاف هزینه‌ها را متوقف کنیم”

ترامپ در پیام خود نوشت:
«بیایید اتلاف هزینه را از بودجه کشورمان حذف کنیم، حتی اگر یک پنی باشد.»

او این اقدام را راهکاری برای کاهش هزینه‌های دولت توصیف کرد. این تصمیم پس از آن اعلام شد که نهاد بهره‌وری دولتی (Doge) به ریاست ایلان ماسک، در پستی در ایکس به هزینه بالای تولید پنی اشاره کرده بود.

بحث بر سر کارایی و هزینه تولید سکه‌های یک سنتی سال‌ها در آمریکا مطرح بوده است، اما دولت‌های پیشین نتوانستند آن را اجرایی کنند.

 طبق گزارش رسمی ضراب‌خانه آمریکا در سال ۲۰۲۴، هزینه تولید هر سکه یک سنتی ۳.۶۹ سنت است؛ یعنی هزینه ساخت آن چند برابر ارزش اسمی آن است.

کشورهای دیگر چگونه با پول خرد برخورد کردند؟

ایالات متحده تنها کشوری نیست که حذف کوچک‌ترین واحد پولی خود را بررسی می‌کند.

• کانادا در سال ۲۰۱۲ ضرب پنی را متوقف کرد و آن را “اتلاف وقت و هزینه” دانست. این اقدام باعث صرفه‌جویی میلیون‌ها دلاری شد و سیستم گرد کردن قیمت‌ها به نزدیک‌ترین ۵ سنت جایگزین شد.
• بریتانیا نیز در سال ۲۰۲۴ هیچ سکه جدیدی ضرب نکرد و اعلام کرد که سکه‌های ۱ و ۲ پنی حذف نخواهند شد، اما دیگر نیازی به تولید جدید آن‌ها نیست.
• استرالیا در سال ۱۹۹۲ سکه‌های ۱ و ۲ سنتی را از چرخه پولی خارج کرد و تورم و هزینه‌های تولید را دلیل این تصمیم اعلام کرد.
• سوئد و نیوزیلند نیز مدت‌ها پیش اقدام مشابهی انجام داده‌اند.

اندرو اشتوکل، استاد اقتصاد در دانشگاه ملی استرالیا، درباره تصمیم آمریکا می‌گوید:

«این سکه‌ها دیگر استفاده چندانی ندارند، بنابراین حذف آن‌ها تأثیر اقتصادی قابل‌توجهی نخواهد داشت. دولت احتمالاً کمی از این تصمیم سود خواهد برد، اما تغییر بزرگی ایجاد نمی‌شود.»

مخالفان حذف پنی چه می‌گویند؟

تصمیم به حذف پنی مخالفانی نیز دارد. گروه حمایت از این سکه‌ها، موسوم به “آمریکنز فور کامن سنتز”، معتقد است که این اقدام نه‌تنها باعث صرفه‌جویی نمی‌شود، بلکه هزینه تولید سایر سکه‌ها را افزایش خواهد داد.

استدلال‌های اصلی مخالفان:
✔️ هزینه‌های سربار ضراب‌خانه باقی می‌ماند و بین سایر سکه‌ها تقسیم می‌شود، در نتیجه هزینه تولید آن‌ها افزایش خواهد یافت.
✔️ حذف پنی، تقاضا برای سکه ۵ سنتی را بیشتر می‌کند، درحالی‌که هزینه تولید هر سکه ۵ سنتی ۱۳.۷۸ سنت است که از خود پنی گران‌تر تمام می‌شود!
✔️ افزایش قیمت‌ها: بسیاری از کالاها به قیمت ۹۹ سنت فروخته می‌شوند و حذف پنی باعث گرد شدن قیمت‌ها به بالا و افزایش هزینه‌ها برای مصرف‌کنندگان خواهد شد.
✔️ سکه‌های یک سنتی نقش مهمی در کمک‌های خیریه دارند و حذف آن ممکن است بر این روند تأثیر بگذارد.

بااین‌حال، برخی تحلیل‌گران معتقدند که بسیاری از این مخالفت‌ها ریشه احساسی دارد. پروفسور اشتوکل می‌گوید:
💬 «مردم به این سکه‌ها دلبستگی دارند و احتمالاً برخی آن‌ها را نگه خواهند داشت. اما از نظر اقتصادی، این سکه دیگر ارزشی ندارد.»

ایران و پول خرد؛ تجربه‌ای مشابه

بحث درباره حذف پول خرد و کوچک‌ترین واحدهای پولی در ایران نیز سال‌ها مطرح بوده است.

• حذف تدریجی سکه‌های ۲۵، ۵۰ و حتی ۵۰۰ تومانی باعث شده این سکه‌ها به‌جای استفاده در معاملات، به کالای کلکسیونی تبدیل شوند.
• بحث حذف چهار صفر از پول ملی همچنان در جریان است، اما تاکنون تصمیم قطعی درباره اجرای آن گرفته نشده است.